پرنده ی کوچک

قدرت دوست نگر کز نگهی از سر لطف ساجد خاک در میکده مسجود نمود

 

تلاش كنيم نديده ها را ببينيم
ديدن آنچه كه همه ميبينند...
هنر نيست!

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: یک شنبه 20 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

I dreamed I had an Interview with god
خواب دیدم در خواب با خدا گفتگویی داشتم 

 

 
So you would like to Interview me? “God asked”
خدا گفت : پس میخواهی با من گفتگو کنی ؟
 
If you have the time “I said”
گفتم : اگر وقت داشته باشید 
 
God smiled
خدا لبخند زد
 
My time is eternity
وقت من ابدی است 
 
What questions do you have in mind for me?
چه سوالاتی در ذهن داری که میخواهی بپرسی ؟
 
What surprises you most about humankind?
چه چیز بیش از همه شما را در مورد انسان متعجب می کند ؟
 
Go answered …
خدا پاسخ داد …
 
That they get bored with childhood
این که آنها از بودن در دوران کودکی ملول می شوند 
 
They rush to grow up and then long to be children again
عجله دارند که زودتر بزرگ شوند و بعد حسرت دوران کودکی را می خورند  
 
That they lose their health to make money
این که سلامتی شان را صرف به دست آوردن پول می کنند
 
And then lose their money to restore their health
و بعد پولشان را خرج حفظ سلامتی میکنند 
 
By thinking anxiously about the future That
این که با نگرانی نسبت به آینده فکر میکنند 
 
They forget the present
زمان حال فراموش شان می شود 
 
Such that they live in neither the present nor the future
آنچنان که دیگر نه در آینده زندگی میکنند و نه در حال 
 
That they live as if they will never die
این که چنان زندگی میکنند که گویی هرگز نخواهند مرد 
 
And die as if they had never lived
و آنچنان میمیرند که گویی هرگز زنده نبوده اند 
 
God’s hand took mine and we were silent for a while
خداوند دست های مرا در دست گرفت و مدتی هر دو ساکت ماندیم 
 
And then I asked …
بعد پرسیدم …
 
As the creator of people what are some of life’s lessons you want them to learn?
به عنوان خالق انسان ها ، میخواهید آنها چه درس هایی اززندگی را یاد بگیرند ؟
 
God replied with a smile
خدا دوباره با لبخند پاسخ داد 
 
To learn they cannot make anyone love them
یاد بگیرند که نمی توان دیگران را مجبور به دوست داشتن خود کرد 
 
What they can do is let themselves be loved
اما می توان محبوب دیگران شد 
 
learn that it is not good to compare themselves to others
یاد بگیرند که خوب نیست خود را با دیگران مقایسه کنند 
 
To learn that a rich person is not one who has the most
یاد بگیرند که ثروتمند کسی نیست که دارایی بیشتری دارد 
 
But is one who needs the least
بلکه کسی است که نیاز کم تری دارد
 
To learn that it takes only a few seconds to open profound wounds in persons we love
یاد بگیرن که ظرف چند ثانیه می توانیم زخمی عمیق در دل کسانی که دوست شان داریم ایجاد کنیم 
 
And it takes many years to heal them
و سال ها وقت لازم خواهد بود تا آن زخم التیام یابد 
 
To learn to forgive by practicing forgiveness
با بخشیدن ، بخشش یاد بگیرن  
 
To learn that there are persons who love them dearly
یاد بگیرند کسانی هستند که آنها را عمیقا دوست دارند  
 
But simply do not know how to express or show their feelings
اما بلد نیستند احساس شان را ابراز کنند یا نشان دهند 
 
To learn that two people can look at the same thing and see it differently
یاد بگیرن که میشود دو نفر به یک موضوع واحد نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند 
 
To learn that it is not always enough that they are forgiven by others
یاد بگیرن که همیشه کافی نیست دیگران آنها را ببخشند  
 
They must forgive themselves
بلکه خودشان هم باید خود را ببخشند 
 
And to learn that I am here
و یاد بگیرن که من اینجا هستم 
 
Always
همیشه

 

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: شنبه 19 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 من از تو دل نمی برم اگر چه از تو دلخورم

                                      اگرچه گفته ای ترا به خاطرات بسپرم

                                              هنوز هم خیال کن کنار تو نشسته ام

                   منی که در جوانی ام به خاطرت شکسته ام

                                                تو در سراب آینه شبانه خنده می کنی

                                             من شکست داده راخودت برنده می کنی

                                                      نیامدی و سالها نظر به جاده دوختم

                                       بیا ببین که بی تو من چه عاشقانه سوختم

                        رفیق روزهای خوب رفیق خوب روزها

                  همیشه ماندگار من همیشه در هنوزها

                                     صدا بزن مرا شبی به غربتی که ساختی

                            به لحظه ای که عشق را بدون من شناختی

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: جمعه 18 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 فردی از پروردگار درخواست کرد تا به او بهشت و جهنم را نشان دهد.
خداوند دعای او را مستجاب کرد.
در عالم شهود او را وارد اتاقی کرد که جمعی از مردم در اطراف دیگ بزرگ غذا نشسته بودند
همه گرسنه , ناامید و در عذاب  بودند. هر کدام قاشقی داشت که به دیگ می رسید 
ولی دسته قاشق ها بلندتر از بازوی آنها بود به طوری که نمی توانستند 
قاشق را به دهانشان برسانند
عذاب آنها وحشتناک بود.


آنگاه ندا آمد : اکنون بهشت را نظاره کن.
او به اتاق دیگری که درست مانند اولی بود وارد کرد 
دیگ غذا , جمعی از مردم , همان قاشق های دسته بلند و...
ولی در آنجا همه شاد و سیر بودند.
آن مرد گفت : نمی فهمم!! چرا مردم در اینجا شادند. در حالی که در اتاق دیگر بدبختند 
با آنکه همه چیزشان یکسان است ؟ 
ندا آمد که در اینجا آنها یاد گرفته اند که یکدیگر را تغذیه کنند
هر کسی با قاشقش غذا در دهان دیگری می گذارد ,چون ایمان دارد که کسی هست 
که در دهانش غذایی بگذارد...

 

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: سه شنبه 15 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 خسته ام از این کویر ، این کویر کور و پیر 

 

                                      این هبوط بی دلیل ، این سقوط ناگزیر 

آسمان بی هدف ، بادهای بی طرف 
                                     ابرهای سر به راه ، بیدهای سر به زیر 

ای نظاره ی شگفت ، ای نگاه ناگهان !
                                     ای هماره در نظر ، ای هنوز بی نظیر !

آیه آیه ات صریح ، سوره سوره ات فصیح !
                                    مثل خطی از هبوط ، مثل سطری از کویر 

مثل شعر ناگهان ، مثل گریه بی امان 
                                   مثل لحظه های وحی ، اجتناب ناپذیر

ای مسافر غریب ، در دیار خویشتن 
                                با تو آشنا شدم ، با تو در همین مسیر !

از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی 
                               دیدمت ولی چه دور ! دیدمت ولی چه دیر !

این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها 
                               این منم در این طرف ، پشت میله ها اسیر 

دست خسته ی مرا ، مثل کودکی بگیر 
                            با خودت مرا ببر ، خسته ام از این کویر !

خدا با خود خودتم

 

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: شنبه 13 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 وفای شمع را نازم که بعد از سوختن به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد نه چون انسان که بعد از رفتن همدمش عشقش را درون دامن بیگانه میریزد

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: شنبه 12 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

خدا، آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا

زمانی که هراس مرگ می دزدد سکوتت را

یکی همچون نسیم دشت می گوید :

«کنارت هستم ای تنها

 

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: جمعه 11 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 یک شبی مجنون نمازش را شکست

                                   بی وضو در کوچه ی لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود

                                  فارغ از جام الستش کرده بود

گفت یارب از چه خوارم کرده ای

                                 بر صلیب عشق دارم کرده ای

خسته ام زین عشق دلخونم نکن

                                من که مجنونم تو مجنونم نکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم

                                 این تو ولیلای تو من نیستم

گفت ای دیوانه لیلایت منم

                                 در رگت پنهان و پیدایت منم

سالها با جور لیلی ساختی 

                                 من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم 

                                صد قمار عشق یک جا باختم 

کردمت آواره ی صحرا نشد 

                                گفتم عاقل میشوی اما نشد 

سوختم در حسرت یک یا ربت  

                                غیر لیلا برنیامد از لبت 

روز و شب او را صدا کردی ولی 

                               دیدم امشب با منی گفتم بلی 

مطمئن بودم به من سر میزنی 

                                در حریم خانه ام در میزنی 

حال این لیلا که خارت کرده بود 

                               درس عشقش بی قرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم

                          صد چو لیلا کشته در راهت کنم

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: پنج شنبه 10 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

الهی! نه خرسندم نه صبور، نه رنجورم نه مهجور

الهی ! تا با تو آشنا شدم ، از خلایق جدا شدم، در جهان شیدا شدم، نهان بودم پیدا شدم.

نویسنده: سعید گلشنی ׀ تاریخ: پنج شنبه 10 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

صفحه قبل 1 صفحه بعد

CopyRight| 2009 , dicky.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By:
NazTarin.Com